Είναι πιο δύσκολο απ’ την απλότητα του.
Και πιο μακρύ από το χρόνο ζωής του.
Πιο τραχύ απ’ τα αγκάθια του
Και σίγουρα πιο σπουδαίο απ’ την υπεροχή του.
Μόνο τα μονοπάτια ας μην μείνουνε,
Δεν ενοχλούν τόσο πια οι θύμισες
Ίσως, αν κλειδώσουν με πονηριά και τέχνη,
Καιρούς και χρόνους.
Η χροιά της ατελείωτης λέξης «έλξης»
Η επιστήμη της χημείας
Παραδίδεται στην ανθρώπινη
Και τα πλασμένα αστέρια των ματιών
Χειροκροτούνται ενθέρμως.
Αστραπές της φύσης
Που χαρακτηρίζονται αισθησιακές.
Γυάλινες μορφές με κόκκινα σημάδια
Πληθαίνουν και αποθανατίζουν.
Μια στιγμή το λεπτό
Και ας είναι ένα λεπτό για μια ζωή
Ζωής.
