(··········)
Ποτέ ξανά αλλά και για πάντα.
Σε αγκαλιές δαιμόνων. Παιδιών της πείνας,
της δίψας και της φιλοδοξίας του ωραίου.
Του άπιαστου ονείρου.
Δημιουργήματα, σε πλατωνικούς κήπους θεοτήτων.
Για όσα μου
έταξες στις πέτρες του πόθου σου.
Με τα φιλιά ενός έρωτα,
που σε τρόμαζε το ανάστημα του.
