Αγάπη μου,
Σου στέλνω αυτό ως ενα ψίγμα των όσων θέλω να σου γράψω ή να σου πω.
Είναι πολλές οι σκέψεις που δεν συμφωνούν μεταξύ τους και που με βαραίνουν μέσα στη θάλασσα μου. Την ίδια ώρα νιώθω και παγιδευμένη σε μια ζωή μακριά σου, που έχτισα κατ´ επιλογήν. Δεν μετανιώνω τόσο, το λέω παγιδευμένη γιατί έχω χάσει την απόλαυση του να χάνεις την ελευθερία σου! Γιατι τελικά μαζί με αυτήν εχω χάσει και τον ευατό μου, και ξέρεις τι; Εσύ είσαι ένα πολύτιμο κομμάτι αυτού του εαυτού που αγαπώ.
Ένα κομμάτι που το θέλω. Δεν θέλω να σε χάσω..αν και την ίδια στιγμή μπορεί να είσαι εσύ αυτό που με ταράζει, εσύ να είσαι αυτό που δεν με αφήνει να αφεθώ στη καινούργια μου ζωή που εγώ ευχήθηκα να έχω..
Ποτέ δεν θα σε άφηνα όμως και αυτό ειναι γνωστό.
Εσύ είσαι η γραμμή της ζωής μου.
Εσύ το ρομαντικό που θα είχα για χαρακτηριστικό.
Εσύ με έκανες να ζήσω από τα υπέροχα, βαθιά απο έρωτα ή από πληγές λόγια σου.
Εσυ είσαι μια ενεργεί αντλία πόθου, έρωτα, σεξ, ακόμα και ποίησης.
Εσύ.
Όσο για την ερώτηση,
"Πιστεύεις .. Οτι θα ξανά υπάρξει .. Στιγμή που θα κοιμηθεί το σώμα σου γυμνό πάνω μου"
Και πάλι για να μην σε χάσω θα απαντήσω "ναι".
Μα είμαι πιο δυνατή θεωρώ και θα σου πω να μην με περιμένεις στις ακτές του ποθητού κορμιού σου ... τα χείλη σου..
Προχώρα με καρδιά και σώμα.
Θα ρισκάρω να έρθω για ενα βράδυ και να μου ανοίξει άλλη την πόρτα σου.
Δεν θα προσπαθήσω να χτίσω πάλι αυτό που άφησες και άφησα στο έλεος του όποιου θεού..
Ίσως του "θεού" έρωτα. Που πολύ καλά, εμπειρικά ξέρουμε, ότι δεν είναι πάντα αγαθός.
Λοιπόν, εύχομαι να φτάσουμε στις αλήθειες μας, στις γνώσεις μας...
Σ'αγαπω τόσο..αν και ξέρω οτι ειναι πολύ λίγο.
Αν μπορούσα στα χείλη θα σε φιλούσα.
xxx
Άννα.
Σου στέλνω αυτό ως ενα ψίγμα των όσων θέλω να σου γράψω ή να σου πω.
Είναι πολλές οι σκέψεις που δεν συμφωνούν μεταξύ τους και που με βαραίνουν μέσα στη θάλασσα μου. Την ίδια ώρα νιώθω και παγιδευμένη σε μια ζωή μακριά σου, που έχτισα κατ´ επιλογήν. Δεν μετανιώνω τόσο, το λέω παγιδευμένη γιατί έχω χάσει την απόλαυση του να χάνεις την ελευθερία σου! Γιατι τελικά μαζί με αυτήν εχω χάσει και τον ευατό μου, και ξέρεις τι; Εσύ είσαι ένα πολύτιμο κομμάτι αυτού του εαυτού που αγαπώ.
Ένα κομμάτι που το θέλω. Δεν θέλω να σε χάσω..αν και την ίδια στιγμή μπορεί να είσαι εσύ αυτό που με ταράζει, εσύ να είσαι αυτό που δεν με αφήνει να αφεθώ στη καινούργια μου ζωή που εγώ ευχήθηκα να έχω..
Ποτέ δεν θα σε άφηνα όμως και αυτό ειναι γνωστό.
Εσύ είσαι η γραμμή της ζωής μου.
Εσύ το ρομαντικό που θα είχα για χαρακτηριστικό.
Εσύ με έκανες να ζήσω από τα υπέροχα, βαθιά απο έρωτα ή από πληγές λόγια σου.
Εσυ είσαι μια ενεργεί αντλία πόθου, έρωτα, σεξ, ακόμα και ποίησης.
Εσύ.
Όσο για την ερώτηση,
"Πιστεύεις .. Οτι θα ξανά υπάρξει .. Στιγμή που θα κοιμηθεί το σώμα σου γυμνό πάνω μου"
Και πάλι για να μην σε χάσω θα απαντήσω "ναι".
Μα είμαι πιο δυνατή θεωρώ και θα σου πω να μην με περιμένεις στις ακτές του ποθητού κορμιού σου ... τα χείλη σου..
Προχώρα με καρδιά και σώμα.
Θα ρισκάρω να έρθω για ενα βράδυ και να μου ανοίξει άλλη την πόρτα σου.
Δεν θα προσπαθήσω να χτίσω πάλι αυτό που άφησες και άφησα στο έλεος του όποιου θεού..
Ίσως του "θεού" έρωτα. Που πολύ καλά, εμπειρικά ξέρουμε, ότι δεν είναι πάντα αγαθός.
Λοιπόν, εύχομαι να φτάσουμε στις αλήθειες μας, στις γνώσεις μας...
Σ'αγαπω τόσο..αν και ξέρω οτι ειναι πολύ λίγο.
Αν μπορούσα στα χείλη θα σε φιλούσα.
xxx
Άννα.
