Το αναγνώρισα ως αίσθημα
Το ένιωσα μέσα μου
Είχε γεύση τριαντάφυλλο με αίμα.
«Λιώνω ανάμεσα στα βλέφαρα σου».
Με κτυπάς αλύπητα.
Με κάθε κλείσιμο
δεν αναπνέω.
Τ’ ανοίγεις κι ανασαίνω.
Τόσο γλυκός αυτός ο πόνος
Εθιστικός ακόμα
Κι εγώ τόσο αδύναμη
Που ευχάριστα πεθαίνω.
(Χειμώνας)
